هر کشوری مقررات خاص خود را در مورد ایمنی اسباب بازی ها دارد، اما از زمان جهانی شدن و باز شدن بازارها، اکثر آنها سعی در هماهنگ کردن مقررات خود دارند.
شایع ترین خطر برای کودکان کوچکتر قرار دادن اسباب بازی ها در دهان آنهاست. به همین دلیل است که مواد شیمیایی موجود در رنگ و سایر اجزای محصولات کودکان به دقت تنظیم می شوند.
تفنگ آبپاش اسباب بازی به دلیل داشتن آب در آن از همین نوع اسباب بازی هاست که باید در تولید آن دقت شود.
کشورها یا مناطق تجاری مانند اتحادیه اروپا به طور مرتب فهرست‌هایی را برای تنظیم مقادیر یا ممنوعیت مواد شیمیایی موجود در اسباب‌بازی‌ها و محصولات نوجوانان منتشر می‌کنند.
جهانی شدن اسباب‌بازی‌ها تأثیرات منفی بر اسباب‌بازی‌های تولید محلی در کشورهای مختلف داشته است، روش‌های سنتی بازی را کنار می‌زند و خطرات جدیدی را برای کودکان در مناطقی که سطح سواد والدین درک خطرات و سن را برای والدین دشوار می‌سازد، ایجاد کرده است.
همچنین مسائل ایمنی اسباب بازی در مورد رنگ سرب وجود داشته است. برخی از کارخانه‌های اسباب‌بازی، زمانی که پروژه‌ها برای آنها بزرگ می‌شود، تولید را به کارخانه‌های کمتر شناخته‌شده، اغلب در کشورهای دیگر، برون‌سپاری می‌کنند.
اخیراً برخی در چین بودند که آمریکا مجبور شد آنها را بازگرداند.
ممکن است پیمانکاران فرعی به دقت مورد توجه قرار نگیرند و گاهی از روش‌های تولید نامناسب استفاده کنند.
دولت ایالات متحده، همراه با فروشگاه‌های بازار انبوه، اکنون در حال حرکت به سمت این هستند که شرکت‌ها را ملزم کند تا محصولات خود را قبل از اینکه در قفسه‌ها قرار بگیرند برای آزمایش ارائه کنند.
وقتی اسباب‌بازی‌ها از بین رفتند یا دیگر مورد نیاز نیستند، ممکن است به خیریه اهدا شوند، در گاراژ فروخته شوند، به حراج گذاشته شوند یا حتی به موزه‌ها اهدا شوند.
با این حال، زمانی که اسباب بازی ها شکسته، فرسوده شده یا برای استفاده نامناسب هستند، هنگام دور انداختن آنها باید مراقب باشید.
اسباب‌بازی‌های اهدایی یا فروخته‌شده باید به آرامی استفاده شوند، تمیز و دارای تمام قطعات باشند.
قبل از دور انداختن هر اسباب بازی با باتری، باتری ها برداشته شده و بازیافت می شوند. برخی از جوامع خواستار انجام این کار هستند. برخی از تولیدکنندگان، مانند Little Tikes، محصولات خود را پس می گیرند و بازیافت می کنند.
